روايه جديده للكاتبة نورهان اشرف

ترد
عمار بهدوءهند زاى مانتى عارفه انا ابويا مېت ومفيش عندى غير امى هى اه ممكن تكون صعبه شويه بس لو قربتى منها هتشوفي قد اى هى طيبه
هند دى فى مقام ولدتى وليها منى كل الاحترام
عمار بنت اصول يا هند
هند بتوتريعنى انا كنت عاوزه اسالك سوال هو مش تداخل بس لمجرد العلم بالشيء
عمار بحبلا ياستى اسالى براحتك وانا عليا انى اجواب
هندهو صاحبك اللى جاه امبارح ده انت شغال عنده
عمار لا يا هند انا و هو شركه في مجموعه مستشفيات استثماريه يعنى ولا انا شغال عنده ولا هو شغال عندى
هند اممم انا مش قصدى حاجه
عمار لا عادى يا هند وعلى فكره الفيلا بتاعتى جمب القصر بتاع عائله وانا متاكد انك هتحبي طنط دولت و انكل محمد
حركت هند راسها و مردتش عليه ام عمار بص ليها و كمل سواقه على القاهره
بعد مرور ساعه كان عمار يدخل الجنينه الخاصه بالفيلا بتاعته
نزلت هند من العربيه ونظرات ل الفيلا بستغراب اول مره تشوف كدا فى حياته بس كنت خاېف و حزينه خاېفه ان عزت يعرف السر بتاعها وان يحاول يضيقها وهى مش عاوزه تخسر عمار
فجاه وجدت ست لا يظهر عليها سنه تخرج من الفيلا وتذهب الى عمار
وفاء بحب ميرو حبيبي
عمار بحباى يا ماما عامله اى وبعدين انتى مسلمتيش على مرات ابنك ليه
وفاء بستغرابمرات ابنى هو انت اتجوزت
حرك عمار راسه بابتسامهاه يا ماما دى تبقا بنت مرات عمى
وفاء بسخرية اه اهلا يا حبيبتي ثم نظرات الى عمار بستغراب طب هى و عرفتها البيبي اللى على ايدها ده ابنك هو كمان ولا اى
يتبع
اليتيمه_والوحش. التاسعه
لا يا ماما ده
ده اى يا حبيب امك هو انت جايبها مطلقه لا ده انت هبت منك على الاخر
عمار بجديةماما مينفعش اللى انتى بتعملى ده بعد اذنك تعالى ندخل جواء ونتفاهم
وفاء پغضب نتفاهم على اى يعين امك هو انت خليت فيه تفهم بقا جايب واحده خرج بيت وتقولى نتفاهم
عمار بقوهماما انا مقبلش تقولى على مراتى كدا كفايه انى بحبها و عاوزها
وفاء بتحب حب اى يابو حب انت فاكرنى عيله صغيره هصدق العبط اللى انت بتقوله ده
عمار و هو ينظر الى تلك المسكينه التى تبكى بكل قهر و تحاول ان تستمد القوه من ذلك الصغير
ارجوكى يا طنط كفايه انا مش عاوزه اسبب اى مشاكل ولو جوازى من عمار مضيقك انا مستعده اطلق
وفاء بسخريةاتاثرت انا كدا بكلمك العبيط ده فاكرنى عيله صغيره هيدخل عليا الكلام ده عاوزه تعملى فيها الشهيده
عمار پغضبلا كدا كتير

اوى يا ماما وبعدين دى مراتى و كرامتها من كرامتى ولو انتى مش متقبله مراتى انا عندى استعداد اخدها و امشي وسبلك البيت خالص
وفاء پصدمهبقا انت عاوز تسيب امك عشان خاطر دى يا عمار ماشي انا موافقه ان هى تفضل فى البيت بس خالى بالك انت الوحيد اللي هتندم على اختيارك ده لانه غلط
قالت حدا ودخلت الفيلا حته من غير ماتبص ل هند
دخلت هند و عمار الفيلا وطلع على طول على الاوضه
حطت هند زين على السرير وبصت لعمار وقالت عمار انا مش عاوزه اكون سبب فى مشكلك انت و مامتك وعشان كدا انا. اللى بقولك ارجوك طلقنى دلوقتي على الاقل دلوقتي مامتك عارفه انى مطلقه لكن لو عرفت الحقيقة المشكله هتبقا اكبر وساعتها هيكون عندها حق
عمار بجدية هند انا عارف انا بعمل اى كويس اوى وبعدين يا ستى انتى مالك دى امى وانا عارف امى اخرها اى عشان كدا رايحي دماغك خالص انا مش عاوزك تفكرى فى اى حاجه غير فيا انا
حاولت هند ان تبعده وقالت عمار مش هينفع ارجوك ابعد
عمار بهدوءتمام يا هند وانا هسيبك براحتك لان براضو معملنش فتره خطوبه بس معلش بقا مش هينفع اسبلك الاوضه عشان مدام وفاء دى ممكن تعلقنى انا وانتى
حركت هند راسها وقالت شكرا ليك
عمار بجدية ادخلى خدى شاور وانا هاخد زين و اتمشي فى الجنينه شويه
قال عمار كدا و خد زين ونزل ام هند فتحت الشنطه واخدت هدومها
خد عمار زين واقعد بيه فى الجنينه فى نفس الوقت اللى داخل عزت
نزل عزت من العربيه ونظر لعمار بستغراباى ده
عمار بابتسامه وهو ينظر الى الطفل وقالده زين ابن هند
وقعت الكلمه دى على اذن عزت كالصاعقة
عزت پصدمهابن مين. .... هند
حرك عمار راسه بيجاب وقالاه اى رايك فيه قمر الله اكبر عليه
اخذ عزت الطفل من ايد عمار وبصله پصدمه وقالزين ده ابنى
عمار بهدوءمالك يا عزت فيك اى
عزت بقوهبقولك زين ده ابنى انا انا كنت مع هند وزين ده ابنى انا
عمار بهدوءوماله يا عزت ابنك هو ابنى
عزت پغضبانت مالك بارد كدا ليه بقولك ده ابنى وانت تقولى ابنك هو ابنى بقولك اى يا عمار انت لازم تطلق هند ابن عزت التهامى مش هيتربى 
عمار ببرود اكبر لا انا مش هطلق هند يا عزت